ခရီးစဥ္တုိင္းအတြက္ ပထမဆုံး ေျခလွမ္းသည္ အခက္အခဲဆုံး ျဖစ္ေၾကာင္း တ႐ုတ္ အေတြးအေခၚ ပညာရွင္ႀကီး ကြန္ျဖဴးရွပ္က ဆုိခဲ့သည္။ လုပ္ငန္း တစ္ခုကုိ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ လုပ္ဖူးသူတုိင္း ထုိစကားကုိ သေဘာက် ႏွစ္သက္ၾကလိမ့္မည္ ထင္ပါသည္။ ခရီးတစ္ခု စတင္ထြက္ခြာဖုိ႔ ပထမဆုံးေျခလွမ္းကုိ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္မႈ၊ စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္မႈ တုိ႔အျပင္ ယုံၾကည္ခ်က္ပါ ေပါင္းစပ္ထည့္ရန္ လုိအပ္သည္။ စုေပါင္း လုပ္ေဆာင္မႈျဖင့္ ခရီးဆက္ရသည့္ မည္သည့္ လုပ္ငန္းမဆုိ ပထမဆုံး ေျခလွမ္းမွာ အမ်ားသူငါ ယုံၾကည္မႈ ရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ လုိအပ္ လွပါသည္။ (၂၊ ၁၊ ၂၀၁၀) ေန႔က ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ လကၤာတမန္ မဂၢဇင္း မိတ္ဆက္ပြဲက မကုဋာရာမ ျမန္မာေက်ာင္း အလွည့္က် နာယက ဆရာေတာ္မ်ား အပါအဝင္ သီရိလကၤာေရာက္ ျမန္မာ ေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ ယုံၾကည္မႈကုိ ရယူႏုိင္ခဲ့၍ လကၤာတမန္ မဂၢဇင္း၏ ပထမဆုံး ေျခလွမ္းကုိ စတင္ႏုိင္ရန္ တြန္းအားေပးခဲ့သူ တစ္ဦးအေနႏွင့္ ဝမ္းသာရပါသည္။
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဦးပုိင္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ သီရိလကၤာေရာက္ ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားအဖြဲ႔ အစည္းအေဝးတစ္ခု၌ သီရိလကၤာမွာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား စုေပါင္းထုတ္ေဝသည့္ မဂၢဇင္း တစ္ေစာင္ ရွိသင့္ေၾကာင္း အဖြဲ႔ဝင္ ဆရာေတာ္တစ္ပါးမွ အႀကံဳခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိန္မွစ၍ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ထုတ္ေဝရန္ အခ်င္းအခ်င္း ေျပာဆုိ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ စည္းေဝးသည့္ အဆင့္သုိ႔ကား မေရာက္ေသး။ စာေရးသူတုိ႔ အေနႏွင့္ (၂၀၀၈) ခုႏွစ္ ေကလနိယတကၠသုိလ္ ေက်ာင္းသားမွတ္တမ္း ဗီစီဒီေခြကုိ စုေပါင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည့္ အေတြ႔အႀကံဳျဖင့္ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ကုိလည္း စုေပါင္း ထုတ္ေဝႏုိင္မည္ဟု ယုံၾကည္ခဲ့ၾကပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ မဂၢဇင္း ထုတ္ေဝဖုိ႔ အဓိက အဟန္႔အတား ျဖစ္သည့္ ေတာင္ႀကီးႏွစ္လုံးကုိ ေက်ာ္လႊားရန္ ယုံၾကည္ခ်က္ ျပင္းထန္ဖုိ႔ေတာ့ လုိအပ္ေၾကာင္း ရိပ္စားမိခဲ့ၾကပါသည္။ ထုိေတာင္ႀကီး ႏွစ္လုံးမွာ အဆင့္မီသည့္ စာမူမ်ား ရရွိႏုိင္မႈ ရွိ၊ မရွိႏွင့္ ဘ႑ာေငြေၾကး ျဖစ္သည္။ ထုိအတြင္း သီရိလကၤာႏုိင္ငံသုိ႔ အလည္အပတ္ ေရာက္လာသည့္ စကၤာပူႏုိင္ငံ ဓာတ္ေတာ္တုိက္ဆရာေတာ္မွ ေငြေရးေၾကးေရးႏွင့္ လုိအပ္သည့္ အကူအညီအခ်ိဳ႕ကုိ သူတက္စြမ္းသမွ် ကူညီမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားလာ၍ အားတက္ခဲ့ရသည္။ အမ်ားအတြက္ အက်ိဳးရွိမည္ထင္သည့္ မည္သည့္လုပ္ငန္းကုိမဆုိ အၿမဲ အားေပးေလ့ရွိသည့္ ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီး ရွိေန၍လည္း ေငြေရးေၾကးေရး အတြက္ ပူပန္စိတ္ေတြ ေပ်ာက္ခဲ့ရသည္။
မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ထုတ္ေဝရန္ စိတ္ကူးကုိ လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ေဖၚရန္ (၁၉၊ ၃၊ ၂၀၀၉) ေန႔ ႏွင့္ (၂၀၊ ၃၊ ၂၀၀၉) ေန႔တုိ႔၌ အၾကိဳစည္းေဝးပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ျပီး ဦးတည္ခ်က္ခ်မွတ္ျခင္း၊ မဂၢဇင္းအမည္ ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္း၊ ဖြဲ႔စည္းပုံေရးဆြဲျခင္း စသည့္ အေျခခံလုိအပ္ခ်က္တုိ႔ကုိ ျပီးစီးေအာင္ လုပ္ေဆာင္နဳိင္ခဲ့ၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ မဂၢဇင္းအမည္ ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္းက အေရးပါသကဲ့သုိ႔ စိတ္လႈပ္ရွားစရာလည္း ေကာင္းပါသည္။ တက္ေရာက္လာၾကသည့္ သံဃာေတာ္မ်ားမွ အမည္ရွစ္မ်ိဳးကုိ တင္ျပခဲ့ၾကသည္။ စာေရးသူအေနႏွင့္လည္း “လကၤာေျမ” ဟူေသာ အမည္ကုိ တင္ျပခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ စာေရးသူ တင္ျပခဲ့သည့္ အမည္က တတိယသာ ခ်ိပ္ခဲ့သည္။ တင္ျပလာသည့္ အမည္ရွစ္မ်ိဳးအနက္ ဦးပညာဒီပ (မေလးရွား)၏ “လကၤာတမန္” ဟူေသာ အမည္က မဲအမ်ားဆုံး ရၿပီး မဂၢဇင္းအမည္ ျဖစ္သြားသည္။
“လကၤာတမန္” ဟူေသာအမည္တြင္ စကားလုံးႏွစ္ခု ပါဝင္ျပီး ‘လကၤာ’ ဆုိသည္မွာ သီရိလကၤာနဳိင္ငံ၌ အဆင့္ျမင့္ ဗုဒၶစာေပမ်ား သင္ၾကားေနၾကေသာ ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္အားလုံးကုိ ရည္ညႊန္းပါသည္။ ‘တမန္’ ဟူေသာ အသုံးအႏႈန္းမွာ ထုိျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္တုိ႔ ေရးသားတင္ျပေသာ ၎တုိ႔၏ ဘ၀အေတြ႔အၾကံဳ၊ အေတြးအေခၚအယူအဆႏွင့္ စာေပသင္ၾကားမႈစသည့္ သတင္းစကားကုိ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ႐ွိ ျမန္မာလူမ်ိဳး ရဟန္း႐ွင္လူျပည္သူတုိ႔ သိ႐ွိနဳိင္ရန္ မဂၢဇင္းအသြင္ျဖင့္ ‘တမန္’ ေစလႊတ္ျခင္းကုိ ဆုိလုိေပသည္။ အထက္ပါ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိမႈအရ “လကၤာတမန္” ဟူေသာ အမည္မွာ အဓိပၸါယ္ ေလးနက္လွပါသည္။ ဤေနရာ၌ လကၤာတမန္မဂၢဇင္း၏ လုိဂုိကုိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေရးဆြဲေပးခဲ့သည့္ အရွင္ေတဇနိယာလကၤာရ (ပဲခူး)ကုိလည္း ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္အပ္ပါသည္။
ထုိအႀကိဳ စည္းအေဝးပြဲမ်ားအတြင္း အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာ ေဆြးေႏြးခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုမွာ ထုတ္ေဝမည့္ မဂၢဇင္းတြင္ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ပက္သက္သည့္ စာမူမ်ား ထည့္သြင္းျခင္း ျပဳေရး၊ မျပဳေရး ကိစၥျဖစ္သည္။ တစ္ဖတ္ႏွင့္ တစ္ဖတ္ ကုိယ့္အျမင္၊ သူ႔အျမင္ အႀကိတ္အနယ္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကၿပီး ေနာက္ဆုံး ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ပက္သက္သည့္ စာမူမ်ားကုိ ထည့္သြင္းျခင္း မျပဳရန္ မြဲခြဲဆုံးျဖတ္ ခဲ့ၾကပါသည္။ ယခု ထုတ္ေဝသည့္ မဂၢဇင္းမွာ ျမန္မာျပည္တြင္းမွ ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ ဒကာ၊ ဒကာမတုိ႔အတြက္ အဓိကထားၿပီး ပညာေရး၊ ဘာသာေရးႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈတုိ႔ကုိ အသားေပး ေဖာ္ျပမည္ ျဖစ္၍ ထုိသုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေရးမွာ ပညာေရး၊ ဘာသာေရးစသည့္ အေရးမွန္သမွ်တုိ႔ႏွင့္ ခြဲမရေအာင္ စပ္ဆက္ေနေသာ္လည္း လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စာေပစိစစ္ေရးမူေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရးသေဘာ ပါဝင္ေနသည့္ စာမူမ်ားကုိ မထည့္သြင္းရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾက ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ထုိအစည္းအေဝးမ်ားမွာ ဒီမုိကေရစီနည္းအရ မဲခြဲဆုံးျဖတ္ျခင္းကုိ က်င့္သုံးခဲ့၍ ထူးျခားပါသည္။
(၂၁၊ ၃၊ ၂၀၀၉) ရက္ေန႔မွာေတာ့ မကုဋာရာမ ျမန္မာေက်ာင္း၌ သံဃာစုံညီ အစည္းေဝးျပဳလုပ္ျပီး လကၤာတမန္ အမည္ျဖင့္ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ထုတ္ေဝေရးကုိ ေနာက္ဆုံး အတည္ျပဳခဲ့ၾကပါသည္။ (၂၃၊ ၃၊ ၂၀၀၉) ရက္ေန႔ သံဃာစုံညီ အစည္းအေဝးမွ မဂၢဇင္းျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီ ဥကၠ႒၊ အတြင္းေရးမႉး စသူတုိ႔ကုိ ဆႏၵမဲျဖင့္ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ၾကသည္။ ေျခာက္ပါး ပါဝင္သည့္ အယ္ဒီတာအဖြဲ႔ကုိေတာ့ ေကာ္မတီမွ ေ႐ြးခ်ယ္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထုိအစည္းအေဝးမွ စာမူေနာက္ဆုံး ေပးပုိ႔ရမည့္ရက္ကုိ (၃၁၊ ၅၊ ၂၀၀၉) ရက္ေန႔အျဖစ္ သက္မွတ္ခဲ့ၾကပါသည္။ ထုိသုိ႔ စာမူပုိ႔ရက္ကုိ သုံးလ သက္မွတ္သည္ကုိ အခ်ိန္ၾကာလြန္းေၾကာင္း အေၾကာင္းျပ၍ ကန္႔ကြတ္ခဲ့ၾကသူမ်ားလည္း ရွိသည္။ မည္သုိ႔ဆုိေစ ပထမေျခလွမ္းအတြက္ အခ်ိန္ယူရမည္ မဟုတ္ေလာ။
မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ထုတ္ေဝမည္ဆုိေတာ့ အိႏၵိယႏုိင္ငံက ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားအဖြဲ႔မွ နဝမအႀကိမ္ ႏွစ္ပတ္လည္ မဂၢဇင္းထုတ္ေဝေရး တာဝန္ခံဆရာေတာ္ ဦးပညာသာမိ၊ စကၤာပူႏုိင္ငံမွ ေ႐ႊျမန္မာမဂၢဇင္း ထုတ္ေနသည့္ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ဝင္း အပါအဝင္ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပမွ အေတြ႔အႀကံဳ ရွိသည့္ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔ကုိ ေမးျမန္းရသည္။ စာေပႏွင့္ စာအုပ္ထုတ္ေဝေရး အေတြ႔အႀကံဳ အတန္အသင့္ ရွိၾကသည့္ အယ္ဒီတာ ဆရာေတာ္တုိ႔၏ အႀကံဉာဏ္ကလည္း ယုံၾကည့္မႈကုိ ျဖစ္ေစပါသည္။ ထုိအတြင္း မဂၢဇင္း ထုတ္ေဝရန္ ေငြေၾကးလႉဒါန္းၾကမည့္ အလႉရွင္ေတြ အမည္ထြက္လာေတာ့ မဂၢဇင္း ျဖစ္ေျမာက္ေရးက တစ္ဝက္ ေသခ်ာသြားပါသည္။ ျဖစ္ေပၚမလာေသးသည့္ မဂၢဇင္းအတြက္ ယုံၾကည္မႈအျပည့္ျဖင့္ လႉဒါန္းၾကသူတုိ႔မွာ… မေလးရွား ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီးမွ မေလးရွား ရင္းဂစ္ (၁၀၀၀၀)၊ စကၤာပူ ဓာတ္ေတာ္တုိက္ ဆရာေတာ္မွ စကၤာပူေဒၚလာ (၅၀၀)၊ ဦးေသာပါကမွ ယူ႐ုိ (၃၀၀)ႏွင့္ ေဒၚနန္းေလာင္ဝမ္ မိသားစုမွ စကၤာပူ (၁၀၀) တုိ႔ ျဖစ္သည္။ လိုအပ္သည့္ အခ်ိန္၊ လုိအပ္သည့္ေနရာတြင္ ယုံၾကည္မႈအျပည့္ျဖင့္ လႉဒါန္းၾကသည့္ ထုိအလႉရွင္တုိ႔မွာ လုိခ်င္သည့္ဆုကုိ မေတာင္းတဘဲ ရၾကလိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္ပါသည္။ ဤေနရာ၌ မဂၢဇင္းထုတ္ေဝရန္ ဘ႑ာေငြ အလုံအေလာက္ ရရွိေအာင္ စြမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ မဂၢဇင္းျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီ ဥကၠ႒ဆရာေတာ္ ဦးဩဘာသာ (အင္ဒုိ) ကုိ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း မွတ္တမ္း တင္လုိပါသည္။
စာမူဖိတ္ေခၚခ်ိန္ သုံးလအတြင္း စာမူ အမ်ားအျပား ေရာက္လာပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ အဆင့္မီသည့္ စာမူမ်ား အလုံအေလာက္ မရေသးဟု အယ္ဒီတာအဖြဲ႔မွ ဆုံးျဖတ္ ေျပာဆုိလာ၍ အဆင့္မီသည့္ စာမူမ်ား ရရွိေရးႏွင့္ မဂၢဇင္းထုတ္ေဝရန္ စတင္ ျပင္ဆင္ေရးကိစၥတုိ႔ ေဆြးေႏြးရန္ အစည္းအေဝး ေခၚယူခဲ့ပါသည္။ (၃၁၊ ၅၊ ၂၀၀၉) ရက္ေန႔က ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ထုိ အစည္းအေဝးမွ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသုိ႔ စာသင္လာၾကမည့္ ျမန္မာ ရဟန္းေတာ္တုိ႔အတြက္ သတင္း အခ်က္အလက္ ေပးနိဳင္ရန္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံမွ တကၠသုိလ္မ်ားအေၾကာင္း၊ ဒါနသီရိလကၤာအေၾကာင္း စသည့္ သတင္း အခ်က္အလက္တုိ႔ကုိ စုစည္းတင္ျပရန္ စြမ္းႏုိင္သူတုိ႔ကုိ တာဝန္ အသီးသီး ေပးခဲ့ပါသည္။ စာမူေပးပုိ႔ရန္ ေနာက္ဆုံးရက္ကုိလည္း ေနာက္ထက္ ဆယ့္ငါးရက္ ထပ္တုိးခဲ့ပါသည္။ ထုိအစည္းအေဝးက မဂၢဇင္းထုတ္ေဝေရးအတြက္ စတင္ စုိင္းျပင္းဖုိ႔ တြန္းအား ေပးနိဳင္ခ့ဲပါသည္။ မူ အတိအက် သက္မွတ္ မထားေသာ္လည္း သီရိလကၤာမွာ စာေပသင္ၾကားေနၾကသည့္ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ သီရိလကၤာမွာ စာေပသင္ၾကားခဲ့သည့္ ရဟန္းေတာ္တုိ႔ အထံမွသာ စာမူေတာင္းရန္ ေဆြးေႏြးခဲ့ ၾကပါသည္။ စာေပ ေရးသားဖူးၾကသည့္ သံဃာေတာ္တုိ႔ကုိ အီးေမးလ္ျဖင့္ တသီးတသန္႔ အေၾကာင္းၾကားၿပီး စာမူေတာင္းခံခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံး ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အစည္းအေဝးေၾကာင့္ ယုံၾကည္မႈ တက္လာ၍လား မသိ၊ ဆယ့္ငါးရက္အတြင္း စာမူေတြ တဖြဲဖြဲ ေရာက္လာပါသည္။
မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ျဖစ္ရန္ အစည္းအေဝး အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ရသည္။ ထုိ စည္းေဝးပြဲတုိ႔ေၾကာင့္လည္း မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မဂၢဇင္းကုိ သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္ ပုံႏွိပ္ရန္ စဥ္းစားထားေတာ့ ပုံႏွိပ္တုိက္ႏွစ္ခုမွ သက္ဆုိင္သူတုိ႔နွင့္ ေတြ႔ဆုံၿပီး ကုိယ္ထုတ္ေဝခ်င္သည့္ မဂၢဇင္းအရည္အေသြး၊ စာမ်က္ႏွာ၊ စာအုပ္အေရအတြက္ႏွင့္ ကုန္က်စရိတ္တုိ႔အတြက္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။
စာမူမ်ား ေပးပုိ႔ရက္ ကုန္ဆုံးခ်ိန္မွာေတာ့ အယ္ဒီတာေတြ လုပ္ငန္းစတင္ေတာ့သည္။ အယ္ဒီတာ ေျခာက္ပါး တာဝန္ေပးထားသည္။ အဂၤလိပ္စာက႑ အတြက္ အယ္ဒီတာ တစ္ပါးမွ သီးသန္႔ တာဝန္ယူသည္။ အဂၤလိပ္စာက႑အတြက္ ျမန္မာစာစာေပ၊ မြန္စာေပ စသည့္ ေ႐ွးေဟာင္း တုိင္းရင္းသား စာေပတုိ႔ကုိ အဂၤလိပ္လုိ ဘာသာျပန္ထားသည့္ စာမူမ်ားကုိသာ လက္ခံခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာစာက႑အတြက္ အယ္ဒီတာ ငါးပါး တာဝန္ယူသည္။ ေပးပုိ႔လာသည့္ စာမူမ်ားကုိ အခ်ိဳ႕အယ္ဒီတာက တစ္ရာ ရာခုိင္းႏႈန္း၊ ရွစ္ဆယ္၊ ငါးဆယ္၊ သုံးဆယ္စသည့္ ရာခုိင္းႏႈန္းျဖင့္ ေ႐ြးခ်ယ္သည္။ အခ်ိဳ႕က ေ႐ြးရန္ ေကာင္းသည့္ စာမူ၊ သင့္သည့္ စာမူ၊ ပယ္သင့္သည့္ စာမူဟူ၍ သုံးမ်ိဳးခြဲကာ ေ႐ြးခ်ယ္သည္။ အခ်ိဳ႕က တစ္၊ ႏွစ္၊ သုံးစသည္ အဆင့္ခြဲၿပီး ေ႐ြးခ်ယ္သည္။ ေပးပုိ႔လာသည့္ စာမူမ်ားအားလုံးကုိ အယ္ဒီတာ တစ္ပါးခ်င္းစီက ဖတ္ၿပီး အယ္ဒီတာ ငါးပါးလုံး ေ႐ြးခ်ယ္သည့္ စာမူ၊ ေလးပါး ေ႐ြးခ်ယ္သည့္စာမူ၊ သုံးပါး ေ႐ြးခ်ယ္သည့္ စာမူဟူ၍ ခြဲျခားလုိက္သည္။ စာမူတစ္ခု ေ႐ြးခ်ယ္ခံရဖုိ႔ အနည္းဆုံး အယ္ဒီတာ သုံးပါး သေဘာက်ဖုိ႔ လုိအပ္ပါသည္။ ထုိ ေ႐ြးခ်ယ္ၿပီးသား စာမူတုိ႔ကုိလည္း မဂၢဇင္းတြင္ ထည့္သြင္းသင့္သည့္ စာမူႏွင့္ အရံအျဖစ္ ထားရွိမည့္ စာမူဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳး ခြဲျခားျပန္ပါသည္။
ပထမဆုံး ထုတ္ေဝသည့္ မဂၢဇင္းတစ္ခု၏ အယ္ဒီတာတုိ႔၏ တာဝန္ကား ႀကီးလွသည္။ ေပးပုိ႔လာသည့္ စာမူတုိ႔တြင္ ပါဝင္သည့္ အခ်က္အလက္တုိ႔ မွန္ကန္ခုိင္လုံမႈ ရွိ၊ မရွိ စိစစ္ရသည္။ စာ အသြားအလာ ေျပျပစ္ရန္ ျပင္ဆင္ရသည္။ စကားလုံး သုံးႏႈန္းပုံ၊ စာလုံးေပါင္း သက္ပုံကအစ ဂ႐ုတစုိက္ ျပင္ဆင္ရသည္။ မ်က္ႏွာလုိက္ျခင္း၊ အားနာျခင္းတုိ႔ကုိ ေရွာင္ၾကည္ရသည္။ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုအတြက္ စာမူႏွစ္ခု ေပးပုိ႔လာလွ်င္ မ်က္ႏွာ မေထာက္ဘဲ ေကာင္းသည့္ စာမူကုိ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့သည္ဟု သိရသည္။ အေၾကာင္းအရာက ေကာင္းၿပီး စာေပအေရးအသားက ညံေနလွ်င္ စာေရးသူကုိ ခြင့္ေတာင္းကာ ျပင္ဆင္ရသည္။ စကားလုံး အသုံးအႏႈန္း အခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ အယ္ဒီတာ ဆရာေတာ္တစ္ပါး၏ စာမူကုိပင္ ပယ္ခဲ့ရသည္ဟု ဆုိသည္။ အျခားသူ ေရးထားသည့္ စာကုိ တစ္ဝက္နီးပါး ကူးခ်ထားသည့္ စာမူကုိလည္း ေတြ႔ခဲ့ရေၾကာင္း သိရသည္။ စာေပသင္ၾကားေနသည့္ ၾကားမွ မိမိတုိ႔၏ တန္ဖုိးရွိသည့္ အခ်ိန္တုိ႔ကုိ ခြဲေဝ ေပးခဲ့ၾကသည့္ အယ္ဒီတာ ဆရာေတာ္ ေျခာက္ပါးကုိ အထူး ေက်းဇူးတင္မိပါသည္။
အယ္ဒီတာေတြ စိစစ္ထားသည့္ စာမူတုိ႔ကုိ ပ႐ုဖတ္ရသည့္ လုပ္ငန္းကလည္း လက္ဝင္သည္။ အားလုံးက ေက်ာင္းသားေတြဆုိေတာ့ အားလပ္သည့္ အခ်ိန္မွာ စုေပါင္း လုပ္ေဆာင္ရသည္။ စာေရးသူ အေနႏွင့္ ပ႐ုဖတ္သည့္ အလုပ္ကုိ ပထမဆုံး လုပ္ဖူးျခင္း ျဖစ္သည္။ အယ္ဒီတာေတြ ေ႐ြးခ်ယ္သည့္ စာမူတုိ႔ကုိ ၾကည့္ကာ အားရမိသည္။ အထူးသျဖင့္ မိမိေရးထားသည့္ စာမူေလး ေ႐ြးခ်ယ္ခံရသည့္ စာရင္းထဲ ေတြ႔ရေတာ့ စာေရးသူ တစ္ေယာက္အေနႏွင့္ ဝမ္းသာရပါသည္။ (၂၈၊ ၇၊ ၂၀၀၉) ရက္ေန႔မွာေတာ့ မကုဋာရာမ ျမန္မာေက်ာင္း အလွည့္က် နာယကဆရာေတာ္မ်ား၊ ေကာ္မတီဝင္မ်ား၊ အယ္ဒီတာမ်ား စုေပါင္း မွတ္တမ္းတင္ ဓာတ္ပုံ႐ုိက္ၾကသည္။ အားလုံးက မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ျဖစ္ေပၚလာေတာ့မည္ဟူေသာ အေတြးမ်ားျဖင့္ တက္ၾကြ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနၾကသည္။ ထုိေန႔ ညပုိင္းမွာ မဂၢဇင္းေကာ္မတီႏွင့္ အယ္ဒီတာအဖြဲ႔တုိ႔ အၿပီးသက္အေနႏွင့္ မဂၢဇင္းမွာ ထည့္မည့္ ဓာတ္ပုံမ်ား၊ ပါသင့္ပါထုိက္သည္မ်ား၊ မဂၢဇင္းမွာ ေရးမည့္ အသုံးအႏႈန္းမွအစ ေနာက္ဆုံး ေဆြးေႏြးျဖစ္ၾကသည္။ မဂၢဇင္းအတြင္းအျပင္ ဒီဇုိင္းအျပင္အဆင္အတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ဒီဇုိင္းနာႏွင့္ အပ္ရန္ ေနာက္တစ္ေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံျပန္မည့္ အယ္ဒီတာဆရာေတာ္ ဦးကုသလသာမိႏွင့္ ထည့္ေပးလုိက္မည္ ျဖစ္၍ ထုိေန႔က ေနာက္ဆုံးအေနႏွင့္ အေခ်ာကုိင္ ၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။
အယ္ဒီတာအဖြဲ႔ဝင္ ဦးကုသလသာမိကား ေဒါက္တာဘြဲ႔အတြက္ သူတင္မည့္ က်မ္းအတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ျပန္ၿပီး အခ်က္အလက္ ရွာျခင္း ျဖစ္သည္။ လကၤာတမန္မဂၢဇင္း ဒီဇုိင္းႏွင့္ စာအုပ္ အျပင္အဆင္အတြက္ သူ႔ကို တာဝန္ လႊဲအပ္ထားသည္ဆုိေတာ့ စိတ္ရွည္ရွည္ထားၿပီး ေစတနာ ပါပါ လုပ္သည္။ သူ႔မပါလွ်င္ လကၤာတမန္ မဂၢဇင္းဆုိတာလည္း ျဖစ္ေပၚလာမည္ မဟုတ္။ သူ႔ကုိ အထူး ေက်းဇူးတင္ရပါသည္။ ဦးကုသလသာမိႏွင့္ ဒီဇုိင္းဆရာတုိ႔ ေဆြးေႏြးအၿပီးမွာေတာ့ နဂုိက အၾကမ္းတြက္ခ်က္ထားသည့္ Four Color ဘယ္ႏွစ္႐ြက္၊ Two Color ဘယ္ႏွစ္႐ြက္စသည္တုိ႔မွာ အမ်ားႀကီး ေျပာင္းလဲသြားသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဒီဇုိင္းလုပ္ၿပီး တစ္ခါတည္း ဖလင္ေဖာက္ခဲ့ဖုိ႔ ကိစၥကုိလည္း ဒီက ပုံႏွိပ္တုိက္ႏွင့္ ထပ္မံ ေတြ႔ဆုံၿပီး ေဆြးေႏြးရသည္။ Quotation (ေစ်းႏႈန္း ခန္႔မွန္းခ်က္) ကုိလည္း ေသခ်ာေအာင္ ထပ္ေတာင္းရ ျပန္သည္။
ထုိအတြင္း မေလးရွား၊ စကၤာပူေရာက္ေနသည့္ ဥကၠ႒က မေလးရွားႏုိင္ငံတြင္ ပုံႏွိပ္လွ်င္ သီရိလကၤာႏွင့္ ေစ်းအနည္းငယ္သာ ကြာဟမႈရွိၿပီး စာအုပ္ အရည္အေသြး ပုိမုိေကာင္းမြန္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မေလးရွားႏွင့္ စကၤာပူႏုိင္ငံတုိ႔တြင္ ျဖန္႔ခ်ိမည့္ စာအုပ္တုိ႔အတြက္ စာအုပ္သယ္ေဆာင္ စရိတ္ သက္သာသြား မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ခ်ျပ၍ မဂၢဇင္းကုိ မေလးရွားတြင္ ပုံႏွိပ္ရန္ ဆုံးျဖတ္လုိက္ၾကသည္။ ထုိသုိ႔ျဖင့္ ရန္ကုန္ေရာက္ေနသည့္ အယ္ဒီတာ ဆရာေတာ္လည္း မဂၢဇင္းအတြက္ ဒီဇုိင္းၿပီး၍ ဖလင္ပါ ေဖာက္ခဲ့ကာ ဖလင္လိပ္ကုိ မေလးရွားသုိ႔ ယူသြားခဲ့ရသည္။ ႏုိဝင္ဘာလက်မွ လကၤာတမန္မဂၢဇင္းကုိ မေလးရွားမွာ ပုံႏွိပ္ႏုိင္ေတာ့သည္။ တစ္ႏွစ္နီးပါး မက္ခဲ့ၾကသည့္ အိပ္မက္ စိတ္ကူးကုိ လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏုိင္ခဲ့၍ ဝမ္းေျမာက္ၾကရသည္။
မဂၢဇင္း ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ စိတ္ေရာကုိယ္ပါ အားစုိက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည့္ မဂၢဇင္းျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီအဖြဲ႔ ဥကၠ႒ ဦးဩဘာသ (အင္ဒုိ)၊ ဒုဥကၠ႒ ဦးစေႏၵာဘာသ၊ အတြင္းေရးမႉ ဦးစကၠပါလ၊ တြဲဖတ္အတြင္းေရးမႉ-၁ ဦးေသာဘန (ဆီြဒင္)၊ တြဲဘက္အတြင္ေရးမႉ-၂ ဦးတိကၡဉာဏာလကၤာရ၊ ဘ႑ာေရးမႉး ဦးဥတၱမသာရ (PDO)၊ စာရင္းစစ္ ဦးနိမလတုိ႔ကုိ၎၊ အယ္ဒီတာမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ဦးပ႑ိတ (Ph.D, Thesis)၊ ဦးသုဝဏၰ (တကၠသုိလ္ ေဆြသုဝဏ္)၊ ဦးမာနိတ (ေပရာေဓနိယတကၠသုိလ္)၊ ဦးကုသလသာမိ (ေပ်ာ္ဘြယ္)၊ ဦးပညာစာရ (ခင္ဦး)၊ ဦးဥတၱမသာရ (PDO) တုိ႔ကုိ၎ အထူးပင္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း အမည္ထုတ္ေဖာ္၍ မွတ္တမ္း တင္အပ္ပါသည္။ မဂၢဇင္းျဖစ္ေျမာက္ေရး အတြက္ က်ရာက႑မွ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ၾကသည့္ ေကာ္မတီအဖြဲ႔ဝင္တုိ႔ကုိလည္း ေက်းဇူးတင္ရပါသည္။
စာမ်က္ႏွာအားလုံး ေၾကြစကၠဴ အေကာင္းစားခ်ည္း သုံးထားေတာ့ မဂၢဇင္းက ေကာင္းလြန္းေနသည္။ မေလးရွား၊ စကၤာပူႏွင့္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံတုိ႔တြင္ ျဖန္ခ်ိရန္ အခက္အခဲ မရွိႏိုင္ေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ သီးသန္႔ ပုံႏွိပ္ရဖုိ႔ အေၾကာင္းဖန္လာသည္ဟု ဆုိရမည္။ စာအုပ္ေရ (၁၀၈၀) ပုံႏွိပ္ၿပီး မေလးရွားႏုိင္ငံတြင္ မဂၢဇင္းအုပ္ေရ (၆၀၀)၊ စကၤာပူႏုိင္ငံတြင္ အုပ္ေရ (၂၄၀)၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္ အုပ္ေရ (၂၄၀) ျဖန္ခ်ိရန္ ခြဲတမ္းခ်လုိက္သည္။ မေလးရွားႏုိင္ငံတြင္ ဓမၼ၀ိဟာရေက်ာင္း၊ ကတ္ပံုးေက်ာင္း၊ ရတနာရာမေက်ာင္း၊ မႊားေက်ာင္း၊ ေညာင္ကန္ေအးေက်ာင္း၊ ဓမၼာရံုေက်ာင္း၊ ဂ်ိဳဟုိးေက်ာင္းႏွင့္ ပီနန္ျမန္မာေက်ာင္း ဆရာေတာ္တုိ႔မွ ေစတနာ၊ ေမတၱာအျပည့္ျဖင့္ မဂၢဇင္းကုိ တာဝန္ခံ ျဖန္ခ်ိေပးၾကသည္။ မဂၢဇင္းအုပ္ေရ တစ္ရာေက်ာ္ကုိ တစ္ဦးတည္း တာဝန္ခံ ျဖန္ခ်ိေပးသည့္ မေလးရွားႏုိင္ငံမွ ကုိမုိးသီးကုိလည္း ေက်းဇူးတင္ရပါသည္။ မေလးရွားႏုိင္ငံ၌ စာအုပ္ ပုံႏွိပ္ျခင္းမွအစ တာဝန္ခံ ျဖန္ခ်ိေပးၾကမည့္ ေက်ာင္းမ်ားသုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ေရးအဆုံး ကိစၥဝိစၥအားလုံးကုိ ဦးကုသလသာမိ ႏွင့္အတူ တာဝန္ခံ ေဆာင္႐ြက္ေပးခဲ့ၾကသည့္ ရတနာရာမေက်ာင္းမွ ဆရာေတာ္ ဦးစရိယႏွင့္ ဦးအဂၢဓမၼတုိ႔ကုိလည္း မဂၢဇင္းျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီကုိယ္စား ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာလုိပါသည္။ စကၤာပူႏိုင္ငံအတြက္ တုိပါး႐ုိး ျမန္မာေက်ာင္းႀကီးႏွင့္ ဓာတ္ေတာ္တုိက္ေက်ာင္း ဆရာေတာ္တုိ႔မွ တာဝန္ခံ ျဖန္ခ်ိေပးၾကသည္။
စာအုပ္ေတြ ပုံႏွိပ္အၿပီး မၾကာမီ သီရိလကၤာသုိ႔ ပုိ႔သည့္ မဂၢဇင္းေတြက သေဘၤာေပၚမွာ တစ္လနီးပါးခန္႔ ေသာင္တင္ေနခဲ့သည္။ စာအုပ္ေတြ ေရာက္၊ မေရာက္ ဆိပ္ကမ္းက ႐ုံးကုိ ေမးရသည္မွာလည္း အေမာ။ ဒီဇင္ဘာလ ကုန္ပုိင္းေလာက္မွသာ မဂၢဇင္းေတြ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသုိ႔ ေရာက္လာသည္။ မိမိတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ ႀကိဳးစားထားသည့္ မဂၢဇင္းကုိ ၾကည့္ကာ ၾကည္ႏူးၾကရသည္။ (၂၊ ၁၊ ၂၀၁၀) ရက္ေန႔မွာေတာ့ မကုဋာရာမ ျမန္မာေက်ာင္းတြင္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ထုတ္ေဝသည့္ လကၤာတမန္ မဂၢဇင္းကုိ မဂၢဇင္းမိတ္ဆက္ပြဲ ျပဳလုပ္ကာ သီရိလကၤာေရာက္ ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္ အားလုံးတုိ႔ထံ အပ္ႏွံႏုိင္ခဲ့သည္။ သင့္ေတာ္သည့္ အခ်ိန္တြင္ မဂၢဇင္းျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီအဖြဲ႔ကုိ ထပ္မံဖြဲ႔စည္းကာ ဒုတိယေျခလွမ္း အတြက္လည္း ျပင္ဆင္ႏုိင္ခဲ့ၾကပါသည္။ မဂၢဇင္းမိတ္ဆက္ပြဲတြင္ ေက်းဇူးတင္ထုိက္သူမ်ားကုိ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာကာ နာယကဆရာေတာ္မ်ား၊ ေကာ္မတီဝင္မ်ား၊ အယ္ဒီတာဆရာေတာ္မ်ား၊ စာမူရွင္မ်ားအျပင္ ဒါနသီရိလကၤာ အသင္းစသည္တုိ႔ကုိ အမွတ္တရ လက္ေဆာင္အျဖစ္ လကၤာတမန္ မဂၢဇင္းတုိ႔ကုိ ေပးခဲ့ပါ
သည္။မဂၢဇင္းမိတ္ဆက္ပြဲအၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ မဂၢဇင္း ပုံႏွိပ္ျဖန္႔ေဝေရးကုိလည္း ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ အားလုံး စုံစမ္းၿပီးလွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ ပုံႏွိပ္ ျဖန္႔ေဝေရးကုိ အျမန္ဆုံး အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရန္ ဆုံးျဖတ္ ခဲ့ၾကပါသည္။ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသုိ႔ ဗုဒၶစာေပ လာေရာက္ ပညာသင္ၾကားၾကမည့္ ညီေတာ္ ေနာင္ေတာ္တုိ႔ကုိ သတင္း အခ်က္အလက္ ေပးရန္ဟူေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္အရ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ပုံႏွိပ္ ျဖန္ေဝေရးသည္လည္း အေရးႀကီးပါသည္။ လကၤာတမန္ မဂၢဇင္းကုိ မေလးရွား၊ စကၤာပူရွိ ေ႐ႊျမန္မာတုိ႔၏ လက္ထဲသုိ႔ အေရာက္ ပုိ႔ႏုိင္ခဲ့ေလၿပီ။ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းမွ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူတုိ႔ လက္ထဲ ထည့္ရန္ လုိေပေသးသည္။ ထုိကိစၥကုိလည္း ေဆြးေႏြးဆုံးျဖတ္ၿပီး ျဖစ္၍ မၾကမီ ေအာင္ျမင္မည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။
သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္ စာေပ သင္ၾကားေနၾကသည့္ မိမိတုိ႔ကဲ့သုိ႔ စာသင္သား ရဟန္းေတာ္မ်ား အေနႏွင့္ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ထုတ္ေဝရန္ ပထမဆုံး ေျခလွမ္းမွာ ခက္ခဲလွသည္။ ယုံၾကည္ခ်က္ကုိ အေျခခံကာ စုေပါင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾက၍ ေအာင္ျမင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆုိခ်င္သည္။ ပထမဆုံး ေျခလွမ္းျဖစ္၍ အားနည္းခ်က္ အခ်ိဳ႕ ရွိခဲ့သည္ကုိေတာ့ ဝန္ခံရမည္ ျဖစ္သည္။ ထုိအားနည္းခ်က္၊ လုိအပ္ခ်က္မ်ားသည္ ေနာင္ လွမ္းမည့္ ေျခလွမ္းေပါင္း မ်ားစြာအတြက္ အေကာင္းဆုံး သင္ခန္းစာမ်ား ျဖစ္လာေပလိမ့္မည္။ လကၤာတမန္ မဂၢဇင္းမွ အယ္ဒီတာ့စကားျဖင့္ ေျပာရလွ်င္ မိမိတုိ႔ အေနႏွင့္ အေတြ႔အႀကံဳႏွင့္ အသိအျမင္ မၾကြယ္ဝခဲ့ေသာ္လည္း ေစတနာ ၾကြယ္ဝခဲ့သည္ကုိေတာ့ သိေစခ်င္ပါသည္။ မိမိတုိ႔ အေနျဖင့္ လကၤာတမန္မဂၢဇင္းအတြက္ ပထမဆုံး ေျခလွမ္းကုိေတာ့ ယုံၾကည္ခ်က္ အျပည့္ျဖင့္ လွမ္းၿပီးခဲ့ပါၿပီ။ ေနာက္ထပ္ ေျခလွမ္းေပါင္း မ်ားစြာ လွမ္းႏုိင္ရန္ အတြက္လည္း ယုံၾကည္ခ်က္ ခုိင္မာမႈ၊ စြန္႔လြတ္ အနင့္နာခံမႈ၊ စုေပါင္း လုပ္ေဆာင္တတ္မႈတုိ႔အျပင္ ႐ုိးသား ျဖဴစင္သည့္ ေစတနာပါ ေပါင္းစပ္ထည့္ရန္ လုိအပ္ေၾကာင္း ေရးသား တင္ျပအပ္ပါသည္။
